کد مطلب:119221 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147

(نامه پنجاهم)

... از جانب بنده ی خدا «علی بن ابیطالب» امیرمومنان علیه السلام به نیروهای مسلح و نگهدارنده ی مرزها!

اما بعد! حقی كه بر والی و زمامداران انجام آن لازم است این است:

[صفحه 154]

فضل و برتری كه به او رسیده و مقام خاصی كه به او داده شده نباید او را نسبت به رعیت دگرگون كند و این نعمتی كه خداوند به او ارزانی داشته باید هر چه بیشتر او را به بندگان خدا نزدیك و نسبت به برادرانش رئوف و مهربان سازد.

آگاه باشید! حق شما بر من این است كه جز اسرار جنگی، هیچ سری را از شما پنهان نسازم و در اموری كه پیش می آید جز حكم الهی كاری بدون مشورت شما انجام ندهم. هیچ حقی را از شما به تاخیر نیندازم، بلكه آن را در وقت و سر رسید آن پرداخت كنم. (و نیز حق شما بر من این است كه) همه ی شما در پیشگاه من مساوی باشید.

آنگاه كه این وظایف را انجام دادم و نعمت خداوند بر شما مسلم و حق اطاعت من بر شما لازم گردید، موظفید كه از فرمان من سرپیچی نكنید! در كارهایی كه انجام آنها به صلاح و مصلحت است، سستی و تفریط روا مدارید و به خاطر حق در دریای شدائد فروروید.

اگر این وظایف را نسبت به من انجام ندهید، آن كس كه راه كج برود از همه نزد من خوارتر است. سپس او را به سختی كیفر می كنم و هیچ راه فراری نزد من نخواهد داشت. این فرمان را از امرای خود بپذیرید و آمادگی خود را در راه اصلاح امورتان در اختیارشان بگذارید.

صفحه 154.